سال نو با یاد حضرت زهرا (س)

کاش از قلبم به قبرش راه داشت

کاش زهرا هم زیارتگاه داشت

نام زهرا قفل دل وا می‌کند/

دیده را از اشک دریا می‌کند/

نام زهرا هر کسی بر دل نوشت/

می‌رود روز جزا سوی بهشت/

 «خداوندا ، پروردگارا، از آسمان مائده ای بر ما بفرست.

تا برای اول و آخر ما ، عیدی باشد ، و نشانه ای از تو و به  ما روزی ده ،

تو بهترین روزی دهندگانی.»
(سوره مائده آیه 114

سفرههفت سین

رسیده عیـد و دل ها شاد و خرّم                  

همه در فکـر دیدارنـد   بـا هـم

همه آماده انـد سفـره بچیننـد                  

 به فکـر سفـره های  هفت سیننـد

منم یک گوشـه  از صحرا  نشستم                   

ببین عیـد است و من  تنهـا نشستم

که مادر سـوخت بین کینه تـوزی

 برای کشتـن زهـرا دویـدنـد                    

درِ  کاشـانـه را آتـش کشیـدند

 ببین سین دگر از من  همین است                     

عزیزم چهارمی سقط جنیـن است

 به آتش خانه را  پُر  مِه  نمودنـد                   

گلـی را وحشیـانـه له نمودنـد

 به روی سفره سین پنجم این ست                     

سرِسجـاده اش زینب حزین است

کنـد چـادر نمـاز مادرش  سر                    

بگـویـد وای مـادر  وای مـادر

 شده سفـره پر  از  اشک  شبانـه                 

ششم سین سوت وکور ماندست خانه

 خدایـا  مرتضی  همـدم  ندارد                 

به  جز  چاهش  کسی مرهم ندارد

 چه گویم ای عزیز  از سین آخـر                   

بُـود آن سینـه ی  مجروح  مادر

  هنوز آن سینه را  درمـان نگشتم                  

خدا  تا  کی به صحرا و به دشتـم ؟

  شده این سفره محسن چه رنگیـن               

چه دردآور شده این سفره هفتسین

                                  سید محسن حبیب اله پور